Eγώ είμαι η άμπελος, εσείς τα κλήματα· εκείνος που μένει ενωμένος μαζί μου, και εγώ μαζί του, αυτός φέρνει πολύ καρπό· επειδή, χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε. Aν κάποιος δεν μείνει ενωμένος μαζί μου, ρίχνεται έξω, όπως το κλήμα, και ξεραίνεται· και τα μαζεύουν και τα ρίχνουν σε φωτιά, και καίγονται.
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
ΕΠΑ.Λ Προσοτσάνης
'Απογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικί, οὔσῃ ἐγκύῳ.
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν,
καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι.
Η Υπαπαντή είναι εορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κατά την οποία τιμάται η “προσφορά” του Ιησού στο Ναό από την μητέρα του Μαρία και τον θετό του πατέρα Ιωσήφ, σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση του. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο, η Παρθένος Μαρία, αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού από τον τοκετό, πήγε στο Ναό της Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιωσήφ, για να εκτελεσθεί η τυπική αφιέρωση του βρέφους στο Θεό. Αυτό το γεγονός αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν ήλθε να καταργήσει τον Μωσαϊκό νόμο, αλλά να τον συμπληρώσει, να τον τελειοποιήσει. Το γεγονός αυτό τιμάται στις 2 Φεβρουαρίου
Η βάπτιση του Ιησού Χριστού ονομάζεται Θεοφάνεια, δηλαδή φανέρωση του Θεού, καθότι συντελείται φανέρωση του Τριαδικού Θεού. Ο Ιησούς Χριστός βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη ποταμό για να επαναφέρει τον άνθρωπο μέσα στον Παράδεισο, από όπου είχε εκπέσει. Μέσα από το άγιο Βάπτισμα πραγματοποιείται και η επαναφορά μας στην Βασιλεία του Θεού.
Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου Του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι Τον υποδέχθηκαν κρατώντας βάια ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους ζητωκραύγαζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι ...
Η Μαρία Μαγδαληνή, που υποτίθεται ότι μετανόησε και έπλυνε τα πόδια του Χριστού με μύρο, δεν υπήρξε ποτέ πόρνη, αλλά ήταν μια ευσεβής γυναίκα. Τη χαρακτήρισε ιερόδουλη μισή χιλιετία μετά, ο Πάπας Γρηγόριος Α΄
Ο Νιπτήρ- Ο Χριστός πλένει τα πόδια στους Μαθητές του.
Ο Μυστικός δείπνος, σύμφωνα με την Χριστιανική πίστη, διεξήχθη ανάμεσα στον Ιησού και τους Δώδεκα Αποστόλους στην Ιερουσαλήμ, μία μέρα πριν τη Σταύρωσή του. Κατά τη διάρκεια αυτού, ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των Αποστόλων, παρέδωσε το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, της θαυμαστής προσευχής του Κυρίου προς τον Πατέρα Του και ακολούθησε η προδοσία του Κυρίου από τον Ιούδα. Όλα όσα έλαβαν χώρα εκεί, είχαν μια ιδιαίτερη σημασιολογία. Το νερό που έβαλε στο νιπτήρα, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του, καταδεικνύει το ότι δεν πρέπει να επιζητούμε τα πρωτεία. Κατόπιν, το ψωμί που πήρε στα χέρια Του, λέγοντας : «Λάβετε φάγετε», αλλά και το ποτήρι του κρασιού, που κράτησε λέγοντας: «Πιέστε απ’ αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα Μου, της νέας Συμφωνίας. Αυτό να κάνετε για να Με θυμάστε», μετουσιώνει το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Αμέσως μόλις ο Ιούδας έφαγε τον άρτο, έφυγε. Μετά το δείπνο βγήκαν όλοι στο όρος των Ελαιών, όπου ο Χριστός τους δίδαξε τα ανήκουστα και τελευταία μαθήματα Του και ο ίδιος αποχώρησε για να προσευχηθεί. Τότε, πραγματοποιήθηκε η συμφωνία που είχε κάνει ο Ιούδας με τους αρχιερείς, να συλλάβουν τον Ιησού. Το γεγονός αυτό τιμάται κάθε Μεγάλη Πέμπτη.
Ο Ιησούς συνελήφθη από τη φρουρά του Σανχεντρίν στον κήπο της Γεθσημανής, το βράδυ του Μυστικού Δείπνου, αμέσως μετά το φιλί του Ιούδα, το οποίο χαρακτηρίζεται έως και σήμερα πράξη προδοσίας. Τη σύλληψη ακολούθησε η δίκη του Ιησού, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η καταδίκη του σε σταυρικό θάνατο.
«Ὁ Νυμφίος ὁ κάλλει ὡραῖος παρὰ πάντας ἀνθρώπους…». Ὅλοι λοιπὸν μὲ κατάνυξη ψυχῆς καὶ αἰσθήματα ἱερὰ προσκυνοῦμε πολὺ εὐλαβικὰ καὶ κατασπαζόμαστε τὴν εἰκόνα τοῦ Κυρίου ποὺ ἐπιγράφεται «Ὁ Νυμφίος» καὶ εἰκονίζει τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ μὲ τὴν τιμία κεφαλὴ γερμένη, τοὺς ὀφθαλμοὺς σβησμένους τὸν ἀκάνθινο στέφανο νὰ Τοῦ ματώνει τὸ ἅγιο μέτωπο· μὲ τὸν κάλαμο καὶ τὴν κόκκινη χλαμύδα ποὺ περιπαικτικὰ Τοῦ φόρεσαν οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες· μὲ τὰ ἄχραντα χέρια δεμένα, ὅπως ἀκριβῶς περιγράφουν οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστὲς τὴν ἁγία μορφὴ τοῦ Κυρίου στὴν ἔσχατη ταπείνωσή του.
Σταύρωση είναι η μέθοδος εκτέλεσης επί σταυρού μέσω κρεμάσματος ή καθήλωσης. Με κεφαλαίο Σ (Σταύρωση) αναφέρεται στην εκτέλεση του Ιησού Χριστού μέσω καθήλωσης σε σταυρό πάνω στον λόφο του Γολγοθά στην Ιερουσαλήμ. Κορυφαία πράξη αγάπης του αναμάρτητου Χριστού. Με το τίμιο και Πανάγιο Του αίμα που έχυσε στον σταυρό, λύτρωσε το ανθρώπινο γένος από τα δεσμά της αμαρτίας. Είναι και για τον κάθε άνθρωπο μια μαρτυρία και ένα σπουδαίο παράδειγμα για να σηκώσει με υπομονή τον όποιο σταυρό ή δυσκολία τον βρει.
Η Αποκαθήλωση στη χριστιανική λειτουργική λέγεται η σκηνή της καταβίβασης του σώματος του Ιησού, από τον Σταυρό που ακολούθησε μετά την Σταύρωσή του, προκειμένου στη συνέχεια να ενταφιαστεί.
Ο Ιωσήφ αγόρασε ένα σεντόνι και αρώματα, κατέβασε το σώμα του Ιησού από το σταυρό, το περιποιήθηκε, το αρωμάτισε και το τύλιξε όπως έπρεπε. Ύστερα το απέθεσε σ’ ένα μνήμα, όπου κανένας μέχρι τότε δεν είχε ταφεί. Ήταν λαξεμένο στο βράχο εκεί κοντά. Μετά κύλησε μια μεγάλη πέτρα κι έκλεισε το μνήμα. Η Μαρία η Μαγδαληνή, και η Μαρία, η μητέρα του Ιωσήφ, παρακολουθούσαν και είδαν πού είχε ενταφιασθεί ο Ιησούς. Ύστερα επέστρεψαν στην πόλη και αγόρασαν αρώματα και μύρα. Την επόμενη ημέρα που ήταν Σάββατο ησύχασαν σύμφωνα με το νόμο.
Το πρωί της Κυριακής, από τα βαθιά χαράματα, η Μαρία
η Μαγδαληνή, μαζί με άλλες Μυροφόρες γυναίκες, ήρθαν
στον τάφο του Ιησού, έχοντας μαζί τους και τα αρώματα
που είχαν ετοιμάσει για να αλείψουν το νεκρό Σώμα Του,
για να τον τιμήσουν. Στον δρόμο συζητούσαν μεταξύ τους «Ποιος θα μας
μετακινήσει εκείνη τη μεγάλη πέτρα από την είσοδο του τάφου;»
Φτάνοντας, όμως, είδαν ότι η πέτρα είχε μετακινηθεί και
ο τάφος ήταν ανοιχτός! Μπήκαν μέσα και διαπίστωσαν
ότι το Σώμα του Χριστού έλειπε! Στα δεξιά του σημείου
όπου είχε τοποθετηθεί είδαν να κάθεται ένας Άγγελος
με λευκή στολή και τρόμαξαν!
Εκείνος τούς είπε: «Μη φοβάστε! Ξέρω ότι ψάχνετε
τον Ιησού τον Εσταυρωμένο! Τι ζητάτε τον ζωντανό
ανάμεσα στους νεκρούς; Δεν είναι εδώ, γιατί
αναστήθηκε, όπως το είχε πει! Να και το μέρος όπου
βρισκόταν το σώμα Του! Πηγαίνετε όμως να το πείτε
και στους μαθητές Του!»
Πρίν ακόμα και απο αυτούς του μαθητές του ο Κύριος εμφανίστηκε στις Μυροφόρες για να αναγγείλει το πιο χαρμόσυνο γεγονός στον κόσμο, Την Ανάστασή Του. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς με τρυπημένες τις παλάμες και την πλευρά θα φέρει πια για πάντα αυτήν την ανθρώπινη φύση για να θυμίζει σε όλους εμάς την άπειρη αγάπη Του.
Ο μόνος από τους Μαθητές του Ιησού που δεν κατάφερε να τον δει μετά την Ανάστασή Του, ήταν ο Απόστολος Θωμάς.
Έτσι όταν ο Απόστολος Θωμάς βρέθηκε με τους υπόλοιπους και έμαθε το νέο πως ο Ιησούς δεν βρίσκεται πλέον στον τάφο, δεν έδειξε να ενθουσιάζεται ή μάλλον να πείθεται.
Η φράση του δε, έχει μείνει στην Ιστορία: «Αν δεν δω στα χέρια του τις τρύπες από τα καρφιά αν δεν βάλω τα δάχτυλαμου σε αυτές και το χέρι μου στο πλευρό του , δεν πρόκειται να πιστέψω» είχε πει.
Ο Θωμάς έμεινε με την αγωνία για οκτώ ημέρες, μέχρι την επόμενη εμφάνιση του Ιησού.
Όταν οι δυο τους συναντήθηκαν, ο ίδιος ο Χριστός τον κάλεσε να δει με τα μάτια του και να αγγίξει με τα χέρια του τις πληγές Του, για να βεβαιωθεί. Η αντίδραση του Αποστόλου ήταν αρκετά εντυπωσιακή. Τον αναγνώρισε και επιβεβαίωσε με τη φράση «Είσαι ο Κύριος και Θεός μου». Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Ιησούς είπε την επίσης ιστορική φράση «Μακάριοι όσοι πίστεψαν χωρίς να έχουν δει». Από τότε έχει μείνει ο χαρακτηρισμός του «Άπιστου Θωμά» όχι γι αυτούς που δεν πιστεύουν, αλλά γι αυτούς που ζητούν αποδείξεις ώστε να πεισθούν.
Drag and Drop Website Builder