Έχοντας όλα τα πιο πάνω υπόψη, αλλά και το γεγονός ότι ένα πλουσιότατο σε αρώµατα κρασί αδικείται από ένα ουδέτερο φαγητό και ότι στο “πάντρεµα“ κρασί - φαγητό θα πρέπει να συµπληρώνει το ένα το άλλο και σε καµιά περίπτωση να καλύπτει το ένα τις αρετές του άλλου. Το ότι τα ξιδάτα και τα ξινά είναι εχθροί του κρασιού. Ότι, επίσης, τα αλµυρά και πολύ πικάντικα εδέσµατα δένουν καλύτερα µε ένα λευκό δροσιστικό κρασί το οποίο σβήνει τη δίψα που προκαλούν τα µπαχαρικά, η κωδικοποίηση των υπολοίπων µπορεί να γίνει ευκολότερη.

Ορεκτικά

• οι ψημένοι ξηροί καρποί συνδυάζονται με ξηρά λευκά και αφρώδη κρασιά
• τα οστρακοειδή σερβίρονται δίπλα σε φρέσκα, ζωηρά λευκά κρασιά
• τα λαχανικά που συνοδεύονται από έντονες σάλτσες δίπλα σε ροζέ ή ελαφρά ερυθρά κρασιά
οι χορτόπιτες αποζητούν την παρέα των λευκών κρασιών ενώ οι κρεατόπιτες των ερυθρών, αρκετά αρωματικών. Όσο για την παραδοσιακή βασιλόπιτα, παγώστε ένα αφρώδες, αρωματικό κρασί αλλά και ένα Μοσχάτο Ρίου, εάν έχετε προσθέσει αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς
• Foie Gras, το εκλεκτό «παχυμένο» συκώτι, χήνας ή πάπιας, πλούσια αρωματικό το ίδιο, απαιτεί ένα σύντροφο πυκνό, ευωδιαστό σαν το Μοσχάτο Σάμου.
• Χαβιάρι.. το δύστροπο! Πικρό και αλμυρό στο στόμα, με νότες φουντουκιού στην μύτη. Κλασική προτίμηση των Ρώσων η βότκα, των Ευρωπαίων η σαμπάνια. Οι εναλλακτικές λύσεις, ένα λευκό κρασί ελαφρύ, με ένα χάδι από βαρέλι, όπως το Chardonnay αλλά και κρασιά πολύπλοκα, φρέσκα, με σώμα και καλή οξύτητα, αποτελούν ιδανικούς συνδυασμούς.