Οράτιος: "Το κρασί φέρνει στο φως όλα τα κρυμμένα μυστικά της ψυχής" Οι πρώτες αρχαιολογικές μαρτυρίες του οίνου που παράγεται από σταφύλια βρέθηκαν σε περιοχές της Κίνας (  7000 π.Χ.), Η Γεωργία (περίπου  6000 π.Χ.), Ιράν (γ.  5000 π.Χ.), Ελλάδα (γ.  4500 π.Χ.), και Σικελία (γ.  4000 π.Χ.), Η παλαιότερη απόδειξη της η παραγωγή κρασιού βρέθηκε στην Αρμενία (περίπου  4100 π.Χ.).

Ο Καύκασος, η Μεσοποταμία και η Αρχαία Αίγυπτος πρέπει να θεωρηθούν οι κοιτίδες της αμπελουργίας και φυσικά οι πατρίδες του κρασιού.

Στον Μεσαίωνα , το κρασί ήταν το συνηθισμένο ποτό όλων των κοινωνικών τάξεων στο νότο, όπου καλλιεργούσαν τα σταφύλια. Στο βορρά και στο ανατολικό τμήμα, όπου λίγοι καλλιεργούσαν σταφύλια, η μπύρα ήταν το συνηθισμένο ποτό τόσο των κοινών όσο και των ευγενών.

Οι ευρωπαϊκές ποικιλίες σταφυλιών μεταφέρθηκαν για πρώτη φορά στο Μεξικό από τους πρώτους Ισπανούς κατακτητές για να παράσχουν τις ανάγκες της Καθολικής Αγίας Ευχαριστίας…. Στην Ευρώπη στα τέλη του 19ου αιώνα, η φυλλοξέα σταφυλιών έφερε ευρεία καταστροφή στα αμπέλια, την παραγωγή κρασιού και εκείνων των οποίων η επιβίωση εξαρτιόταν από αυτά. οι εκτεταμένες επιπτώσεις περιλαμβάνουν την απώλεια πολλών αυτόχθονων ποικιλιών….Η άμπελος εξαπλώθηκε στην Αφρική, την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία

Οποιαδήποτε προσπάθεια να καταγραφεί η ιστορία του ελληνικού κρασιού, παρότι αποτελεί ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χρόνο, είναι ένα εξαιρετικά πολυσύνθετο και περίπλοκο εγχείρημα, σαν να επρόκειτο για την καταγραφή της ίδιας της ελληνικής ιστορίας!

Είναι καύχημα και στήριγμα της τοπικής οικονομίας οι σύγχρονοι οινοποιοί της Δράμας που με την ποιότητα της παραγωγής τους σαρώνουν την ντόπια και εξωτερική αγορά, κόντρα σε οικονομικά μεγαθήρια του είδους και των παραδοσιακών Γαλλικών, Ισπανικών και Ιταλικών κρασιών