Βιβλιογραφικά, η Νότιος Αφρική συγκαταλέγεται στις χώρες του Νέου Κόσμου (μαζί με την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Χιλή, την Αργεντινή κτλ). Η οινοπαραγωγή της ωστόσο, «κουβαλάει» μια ιστορία 3 αιώνων. Η ιστορία της Νοτίου Αφρικής συνδέεται άρρηκτα με το αποικιακό εμπόριο που αναπτύχθηκε τον 17ο αι. και τις προσπάθειες των Ολλανδών να αποικίσουν τις πλούσιες και παρθένες περιοχές του Ινδικού Ωκεανού. Το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας και γενικότερα η περιοχή του Cape Town αποτελούσε ιδανικό σημείο για ενδιάμεσο σταθμό ανεφοδιασμού. Έτσι η εποίκιση και η ανάπτυξη της περιοχής ήταν φυσικό επακόλουθο. Τα πρώτα δείγματα αμπελοκαλλιέργειας και οινοποίησης φέρουν την υπογραφή των Ολλανδών, που θεωρούνται οι πιονιέροι της οινικής βιομηχανίας, άν και ουδέποτε θεωρήθηκε το «δυνατό» τους χαρτί. Ακριβώς εκείνη την περίοδο στην Ευρώπη μαίνεται ο πόλεμος των Καθολικών με τους Προτεστάντες. Η νίκη των πρώτων οδήγησε σε κύματα αποίκων–εξόριστων από τη Γαλλία, οι οποίοι έφτασαν τελικά και στη Νότιο Αφρική, φέρνοντας μαζί και τις συνήθειές τους. Έτσι, η ουσιαστική έναρξη της αμπελοκαλλιέργειας τοποθετείται χρονικά το 1688.
Η πορεία δεν θα είναι στρωμένη με δάφνες. Η προσβολή από την φυλλοξήρα, στα τέλη του 19ου αι., αλλά και οι μεγάλες παραγωγές από συνεταιρισμούς τον 20ο αι., είχαν σαν αποτέλεσμα η Νότιος Αφρική να μην έχει να επιδείξει αξιόλογα δείγματα. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τον διεθνή εμπορικό αποκλεισμό λόγω του Apartheid (επίσημη θέση της κυβέρνησης με άξονα τον φυλετικό διαχωρισμό των πολιτών), από το 1948 μέχρι το 1994, οδήγησε στην εσωστρέφεια και σε μια μάλλον χαμηλού επιπέδου αγορά χωρίς οράματα και προσδοκίες. Η απελευθέρωση του Nelson Mandela το 1994 έρχεται να σημάνει ένα νέο ξεκίνημα (τουλάχιστον τυπικά). Οι διεθνείς αγορές άνοιξαν τις πόρτες τους και τα εξωτικά κρασιά της Νοτίου Αφρικής άρχισαν να αποτελούν πόλο έλξης. Το χαμηλό εργατικό κόστος και η σχετικά φτηνή γη αποτέλεσαν κίνητρα για τους ευρωπαίους επενδυτές.
Σε λιγότερο από μια εικοσαετία δημιουργήθηκε ένα δίκτυο από οινοποιεία και αγροτοτουριστικές εγκαταστάσεις σημαντικών επενδύσεων, ικανό να προσελκύσει τουρισμό υψηλού κύρους που λειτουργεί και ως μέσο προβολής των οινικών προϊόντων τους σε όλο τον κόσμο.
Σήμερα, έχοντας δώσει το στίγμα τους στην παγκόσμια οινική κοινότητα και αφού ξέφυγαν από την αγωνία να πλασαριστούν έξυπνα στις διεθνείς αγορές, με πλεονέκτημα τις χαμηλές τιμές, προσπαθούν να αναδείξουν τη δυναμική τους σε επίπεδο terroir. Με πρότυπο τη Νέα Ζηλανδία, παράγουν κρασιά με τονισμένη την προέλευση της περιοχής.
Πηγή:https://wineplus.gr
