Αν και σε όλα σχεδόν τα Ιόνια νησιά, η παραγωγή του κρασιού κατέχει σημαντική θέση στην παράδοση, η Κεφαλλονιά ηγείται των εξελίξεων, παράγοντας τα πιο γνωστά και ποιοτικά κρασιά. Eνδιαφέροντα κρασιά έχουν να επιδείξουν και τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου, με την Ζάκυνθο να είναι η πατρίδα του Οίνου κατά Παράδοση Βερντέα που παράγεται στο νησί από τον 19ο αιώνα, ενώ σημαντική παρουσία έχει στο νησί και η ερυθρή ποικιλία Αυγουστιάτης.

Η Κέρκυρα αν και είναι το μεγαλύτερο νησί σε έκταση, δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο οινολογικό ενδιαφέρον. Οι ποικιλίες που κυριαρχούν είναι η λευκή Κακοτρύγης και η ερυθρή Πετροκόρινθο.

Στην Λευκάδα ευδοκιμεί η ποικιλία Βερτζαμί, η οποία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστό των αμπελώνων του νησιού. Είναι μια όψιμη ποικιλία, η οποία σε μεγάλο υψόμετρο δυσκολεύεται να ωριμάσει, καθυστερώντας παράλληλα τον σχηματισμό σακχάρων.

Κεφαλλονιά

Ο αμπελώνας στην Κεφαλλονιά έχει έκταση μόλις 3.000 στρέμματα. Σε αυτά και σε παραδοσιακά, χαμηλά κύπελλα, που φτάνουν το υψόμετρο των 800μ. (ορεινά και ημιορεινά αμπελοτόπια), στις δυτικές πλαγιές του όρους Αίνος, καλλιεργείται η ευγενής λευκή ποικιλία ρομπόλα, που είναι μοναδική στον ελλαδικό χώρο. Η ποικιλία αυτή ευδοκιμεί στα φτωχά ασβεστολιθικά εδάφη των ορεινών και ημιορεινών νότιων και κεντρικών περιοχών του νησιού, όπου μέχρι πρόσφατα καλλιεργείτο ως αυτόριζη. Μετά την εισβολή της φυλλοξήρας στην Κεφαλλονιά, μόλις το 1988, έχει ξεκινήσει αναμπέλωση σε αντιφυλλοξηρικά υποκείμενα. Σε μικρότερα υψόμετρα καλλιεργείται και η ερυθρή ποικιλία μαυροδάφνη, για την παραγωγή του ομώνυμου ελληνικού οίνου λικέρ, καθώς και το μοσχάτο άσπρο.