Η Θεσσαλία βρίσκεται στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδας αποτελώντας, ανέκαθεν, κόμβο εμπορίου και πολιτισμoύ. Η οικονομία της βασίζεται κυρίως στη γεωργία, με το μεγαλύτερο μέρος των εκτάσεων να είναι αφιερωμένο σε καλλιέργειες εκτός της αμπέλου, όπως για παράδειγμα σιτηρά και βαμβάκι. Η αμπελοκαλλιέργεια δεν ήταν αρκετά διαδεδομένη, καθώς οι παραπάνω καλλιέργειες ήταν οικονομικά πιο αποδοτικές. Οι καλύτεροι αμπελώνες βρίσκονται στις πλαγιές των βουνών, όπου η ποιότητα των σταφυλιών είναι ανώτερη από αυτών από αμπελώνες που καλλιεργούνται στον Θεσσαλικό κάμπο, τα εδάφη του οποίου είναι βαριά και πλούσια σε οργανική ύλη. Το νερό είναι άφθονο, καθώς αρκετοί ποταμοί, όπως ο Πηνειός, χρησιμοποιούνται για την άρδευση, ενώ το χιόνι παραμένει στα γύρω βουνά μέχρι και την άνοιξη. Οι υψηλές στρεμματικές αποδόσεις, δεν είναι ασυνήθιστες, για τα αμπέλια του Θεσσαλικού κάμπου.
Νότια της πόλης του Βόλου, δίπλα στις ακτές του Παγασητικού κόλπου (παραθαλάσσια αμπελοτόπια), σε ομαλό ανάγλυφο και βαθιά αμμοπηλώδη εδάφη, καλλιεργείται η πιο ευρέως διαδεδομένη ελληνική λευκή ποικιλία, ο ροδίτης, σε παραδοσιακά υψίκορμα κύπελλα, αλλά και λίγες μεταγενέστερες γραμμικές φυτεύσεις. Στον αμπελώνα στην Αγχίαλο ο κλώνος του ροδίτη διαφέρει από τον παραδοσιακό, επειδή στην πλήρη ωρίμαση δεν παίρνει το χαρακτηριστικό ερυθρωπό χρώμα («πράσινος ροδίτης»). Λίγα στρέμματα σαββατιανού συμπληρώνουν την ποικιλιακή σύνθεση του αμπελώνα στην Αγχίαλο.
Η Ραψάνη στην περιοχή της Λάρισας, είναι πιο σημαντική Ονομασία Προέλευσης της Θεσσαλίας. Ο αμπελώνας στη Ραψάνη αποτελεί τη μικρότερη περιοχή καλλιέργειας της ποικιλίας Ξινόμαυρο (μόλις 1.500 στρέμματα) και εκτείνεται σε υψόμετρο 150-750μ. (ημιορεινά και ορεινά αμπελοτόπια), στις ανατολικές πλαγιές του Ολύμπου. Στον αμπελώνα στη Ραψάνη, το ξινόμαυρο συγκαλλιεργείται με τις τοπικές ποικιλίες κρασάτο και σταυρωτό. Καλύτερα σε ποιότητα σταφύλια και κατ’ επέκταση κρασιά, προέρχονται από τα ορεινά του αμπελώνα στη Ραψάνη, όπου τα αμπέλια είναι διαμορφωμένα σε πυκνοφυτεμένα κύπελλα (1.000 φυτά ανά στρέμμα). Στην ευρύτερη περιοχή καλλιεργούνται με επιτυχία και διεθνείς ποικιλίες (Cabernet Sauvignon, Merlot, Syrah και Chardonnay), χάρη στην ευεργετική επίδραση του υψομέτρου και των ορεινών ανέμων, που –ιδιαίτερα τη νύχτα– εξασφαλίζουν δροσερές κλιματικές συνθήκες, κατάλληλες για την ωρίμαση πρώιμων ποικιλιών. Το χωριό της Κρανιάς που βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές του Ολύμπου, αρχικά αποτελούσε τμήμα της ζώνης ΠΟΠ Ραψάνης αλλά εξαιρέθηκε το 2001 ώστε να μπορούν να παραχθούν λευκά και ερυθρά ΠΓΕ κρασιά από διεθνείς ποικιλίες.
Ο Τύρναβος είναι μια ακόμα σημαντική περιοχή παραγωγής κρασιού της Λάρισας, γνωστήόμως περισσότερο για την παραγωγή τσίπουρου. Εδώ οι κυριότερες ποικιλίες είναι το Μοσχάτο Αμβούργου και ο Ροδίτης. Το Μοσχάτο Αμβούργου δίνει απλά αρωματικά κρασιά, ενώ ο Ροδίτης ο οποίος συχνά καλείται Ροδίτης Δαμάση, δίνει κρασιά καλής ποιότητας με υψηλή οξύτητα και μεγάλο εκχύλισμα. Η τοπική ποικιλία Λημνιώνα, είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα ποικιλία που έχει δώσει εντυπωσιακά αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια.
Κοντά στην υπέροχη τεχνητή λίμνη Πλαστήρα, στο κέντρο της ηπειρωτικής Ελλάδας, στην περιοχή της Καρδίτσας, σε πλαγιές ανατολικής έκθεσης και σε υψόμετρο που φτάνει τα 700μ. (ημιορεινά και ορεινά αμπελοτόπια), βρίσκεται ο αμπελώνας στο Μεσενικόλα, όπου καλλιεργείται η μοναδική στον ελλαδικό χώρο ερυθρή ποικιλία Μαύρο Μεσενικόλα, σε συνδυασμό με τις ξενικές ποικιλίες Syrah και Carignan (σε ποσοστό 30%, για την ενίσχυση του χρώματος και της δομής του παραγόμενου οίνου). Οι αμπελώνες της περιοχής είναι μικρού μεγέθους, παραδοσιακά διαμορφωμένοι σε κύπελλα, ενώ υπάρχουν και λίγες γραμμικές φυτεύσεις, οι οποίες έχουν λάβει χώρα αργότερα. Στις ήπιες κλιματικές συνθήκες της περιοχής, όπως διαμορφώνονται από το υψόμετρο και την επίδραση της λίμνης (παραλίμνια αμπελοτόπια), η ποικιλία Mαύρο Μεσενικόλα ωριμάζει στα τέλη του Σεπτεμβρίου.
Παρόλο που η περιοχή των Τρικάλων βρίσκεται στον Θεσσαλικό κάμπο θεωρείται ιδιαίτερα ορεινή καθώς περιβάλλεται από τα βουνά Τζουμέρκα, Χάσια και Λάκμο, με τo μεγαλύτερο μέρος των αμπελώνων να εκτείνεται βορειοδυτικά της πόλης, στα υψηλότερα υψόμετρα. Στην αριστερή όχθη του ποταμού Πηνειού, που διασχίζει την πόλη των Τρικάλων, βρίσκονται οι εμβληματικοί βράχοι των Μετεώρων και τα μοναστήρια. Παρόλο που παλαιότερα οι Μονές κατείχαν μεγάλες εκτάσεις αμπελώνων, η αμπελοκαλλιέργεια στην περιοχή είναι σχετικά περιορισμένη στις μέρες μας. Σε μια προσπάθεια αναβίωσης του αμπελώνα της περιοχής, θεσμοθετήθηκε το 2006 η ΠΓΕ. Μετέωρα, με τις φυτεύσεις σήμερα συνεχώς να αυξάνονται. Καλλιεργούνται τόσο γηγενείς όσο και διεθνείς ποικιλίες, με πολλές προσπάθειες να εστιάζουν στην ερυθρή ποικιλία, Λημνιώνα.
Πηγή: https://winesofgreece.org