Η ανέγερση του κτηρίου έγινε μεταξύ των ετών 1907 - 1912 από τους Βούλγαρους κατοίκους της Προσοτσάνης, με χρηματοδότηση από βουλγάρικες οργανώσεις, για να καλύψει τις θρησκευτικές τους ανάγκες (ναός). Στον ίδιο χώρο προϋπήρχε ένα εκκλησάκι που παραχώρησε η Τουρκική Διοίκηση στους Βούλγαρους κατοίκους, αλλά κάηκε το 1907. Η κατασκευή του ναού ολοκληρώθηκε (είχε δύο καμπαναριά αλλά έλλειπαν οι καμπάνες ) το καλοκαίρι του 1912 και λειτούργησε η εκκλησία μόνο κατά τις δύο πρώτες βουλγαρικές κατοχές (23/10/1912 - 30/6/1913 & 16/8/1916 – 16/10/1918).Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της 29ης-30ης Σεπτεμβρίου 1941 (τρίτη βουλγαρική κατοχή), ο ναός ήταν ερειπωμένος αλλά εκεί συγκέντρωσαν οι Βούλγαροι περί τους 450 άνδρες της Προσοτσάνης, πριν οδηγήσουν πολλούς από αυτούς στον τόπο της εκτέλεσής τους, στη γέφυρα του ποταμού Αγγίτη προς Αλιστράτη. Από το ακαδημαϊκό έτος 1949-50 (αφού πρώτα επισκευάστηκε κατάλληλα για σχολείο) μέχρι το έτος 1979 που ολοκληρώθηκε το νέο σχολικό κτήριο του Γυμνα σίου και Γενικού Λυκείου , στο κτήριο αυτό λειτούργησε το εξατάξιο Γυμνάσιο Προσοτσάνης.Μετά την εκκένωσή του από το Γυμνάσιο, εγκαταστάθηκε το Ειρηνοδικείο Προσοτσάνης. Με την ίδρυση των Επαγγελματικών & Τεχνικών Λυκείων το έτος 1984 και μέχρι σήμερα το κτήριο αυτό στεγάζει το Επαγγελματικό Λύκειο και όπως αυτό εξελίχθηκε μέχρι σήμερα. Από το βιβλίο «Η Προσοτσάνη μέσα από την ιστορία», Βουλτσιάδης Κ. Γεώργιος.